ဘ၀ရဲ႕အတိမ္နက္ကုိ
အိပ္မက္လုိသေဘာထားမိတဲ႕
ငါ႕ဘ၀မွာ တြယ္တာစရာမရွိ
အၾကင္နာဆုိတာမသိခဲ႕..........
အခါေႏွာင္းခါမွသိခဲ႕ရတဲ႕
ငါ.အျဖစ္ ငါ႔အျပစ္လုိ႕ဘဲ
ထားလုိက္ပါေတာ႕
ေတြးမိတုိင္းရင္နာခဲ႕
မၾကင္နာတတ္တဲ႕ႏွလုံးသားကုိ
အစဥ္လာပ်က္လုိ႕
ၾကင္နာတတ္ေအာင္
ၾကိဳးစားေနပါေတာ႕မယ္...........
အခြင္႕ခါၾကဳံလုိ႕
ျပန္ဆုံဦးမယ္ဆုိရင္
ၾကင္နာတတ္ေနျပီျဖစ္တဲ႕
ႏွလုံးသားကုိ
အမုနု္းမပြားဘဲ အျပဳံးတရားနဲ႕
ေပးခ်င္ေနတယ္ဆုိရင္........
မင္းလက္ခံနိုင္ပါ႕မလား...................?